Sukcesy lubińskich sportowców to również znakomita promocja miasta i szansa, by z prowincjonalnej „sypialni”, jak o Lubinie mówią złośliwi, uczynić najlepszy na Dolnym Śląsku ośrodek z silną bazą wyczynowo – rekreacyjną.
Najlepsi w średniej lidze
Dajmy się nacieszyć zawodnikom, działaczom i kibicom z przełomowych momentów dla tego miasta. Pierwsze emocje i powody do radości zafundowały nam szczypiornistki Zagłębia, które wygrały konfrontację z gdańskimi akademiczkami w boju o brązowy medal mistrzostw Polski. I choć podopieczne Bożeny Karkut liczyły na więcej - co najmniej na awans do finału i walka o złoto - to i tak trzecie miejsce jest dużym osiągnięciem. Po dziewczynach, do głosu doszli szczypiorniści, którzy stanęli przed historyczną chwilą wywalczenia pierwszego dla Lubina złota. Dramatyczna piąta i decydująca rozgrywka przerwała supremację w piłce ręcznej Wisły Płock i podopieczni Jerzego Szafrańca zasłużenie odebrali mistrzowski puchar.
Ostatnim akcentem była walka o mistrzostwo w Orange Ekstraklasie między Zagłębiem a BOT-em Bełchatów. Od wielu lat nie było tak, by to ostatnia kolejka decydowała o koronie. Podopieczni Czesława Michniewicza dokonali rzeczy wydawało by się niemożliwej. Wygrali na Łazienkowskiej z Legią i tym samym zostali najlepszą jedenastką w Polsce. Wiele emocji było przed samym spotkaniem. Obaj trenerzy wypowiadali słowa, uznane przez wielu za dość kontrowersyjne. Gorąco było także po meczu. Niektórzy dziennikarze, zwłaszcza warszawscy, dziwili się, jak Legia mogła przegrać, skoro tylko do przerwy mogła prowadzić 11:0 (powiedział w sobotnim Kurierze Wieczornym Robert Błoński z Gazety Wyborczej-przyp. red.) Żurnaliści mówili, że Zagłębie wcale nie było tak dobre, by zasłużyć na mistrza Polski, że tak naprawdę ekstraklasę wygrał ligowy średniak, bo cała liga pod względem sportowym była przeciętna. Trener Michniewicz ucinał wszelką krytykę mówiąc, że ligę wygrywa najlepsza drużyna w kraju i skoro cel taki osiągnęło Zagłębie, to lubinianie sa najlepsi. Koniec kropka.
Zawodnicy zrobili swoje…
Euforia po zdobyciu przez piłkarzy złotego medalu potrwa jeszcze kilka dni. Później trzeba już myśleć o przyszłości. W perspektywie eliminacji do Ligi Mistrzów, trener Michniewicz – co zrozumiałe – będzie żądał od klubowych sterników wzmocnień, by jak najlepiej się pokazać w Europie. No i trzeba grać na przyzwoitym stadionie. Tu akurat sprawa jest jasna, bo spółka Zagłębia ogłosiła przetarg na przebudowę tego obiektu. Gorzej sprawa wygląda ze szczypiornistami, którzy ze złotego medalu cieszyli się w szkolnej sali gimnastycznej. Budowę hali sportowej przyblokowali radni, którzy są przeciwnikami prezydenta Lubina. Po raz kolejny okazało się, że górę wzięła polityka, niestety. Choć ostatnio jeden z radnych gratulując piłkarzom ręcznym sukcesu, zmienił zdanie i teraz zamierza przekonywać swoich kolegów do budowy hali z prawdziwego zdarzenia. Zobaczymy, czy mu się to uda.
Tak wielkie sukcesy to prawdziwa promocja samego miasta. Miasta, które zwane jest „sypialnią”. Dlatego te wielkie sukcesy trzeba teraz maksymalnie wykorzystać. Wykorzystać w celu przebudowy stadionu i budowy nowej hali. Miastu złotych medalistów należy się baza sportowa z prawdziwego zdarzenia. By Lubin nie musiał się wstydzić. Dlaczego niektóre kluby, za którymi stoją potężni sponsorzy, mają królewskie (jak na polskie realia) warunki treningowe i godne obiekty? Zawodnicy zrobili swoje. Teraz pora na działaczy, samorządowców i władze KGHM oraz niektórych firm Grupy Kapitałowej, którzy sponsorują miedziowe kluby. Miejmy nadzieję, że tym razem polityka odejdzie na szary plan, a wspólna radość prezesa Polskiej Miedzi z prezydentem Lubina z sukcesu szczypiornistów nie była tylko robiona pod publikę.
Więcej na stronach zaglebie-lubin.pl
